The Elf Had Just Opened A Gate To A Fantasy Realm! When Magic Truly Happens Podcast No 24 in Apple iTunes!

Here's one last excerpt of my pocket book When Magic Truly Happens being self-published all over the internet! Enjoy When Magic Truly Happens and if you'd like it in your hands Google it or search it all over Amazon!

 

The Words of Emily Logan Podcast No 15, Goodreads Network Displays The Words of Emily Logan!

"The right book in the right hands at the right time can change the world."

This is how Goodreads introduces the network experience in.

Their recommendation engine analyzes 20 billion data points to give suggestions tailored to your literary tastes.

Just listen to the podcast!

The Words of Emily Logan Podcast No 10, My Book Is Already In Amazon, Apple Books, Barnes & Noble, Rakuten Kobo, Odilo, Bookmate!

The Words of Emily Logan Podcast No 4, Emotion, Concentration & Punctuality

Measuring Journeys & Not Just Touchpoints

A touchpoint can be defined as any way a consumer can interact with a business, whether it be person-to-person, through a website, an app or any form of communication (“Touchpoint Glossary”, n.d.). When consumers come in contact with these touchpoints it gives them the opportunity to compare their prior perceptions of the business and form an opinion (Stein, & Ramaseshan, 2016).

Touchpoints in marketing communications are the varying ways that a brand interacts and displays information to prospective customers and current customers. Touchpoints allow customers to have experiences every time they “touch’ any part of the product, service, brand or organization, across multiple channels and various points in time (Pantano and Viassone, 2015 and Zomerdijk and Voss, 2010). Customers opinions and perceptions are largely influenced by the contact that is made with these touchpoints, which can be positive or negative depending wholly on the individual person (Meyer, & Schwager, 2007). Touchpoints have the ability to influence a consumers buying or intent to purchase, all throughout the five stages of the buyer purchasing decision-making process: Problem recognition, information search, the evaluation of alternatives, purchase decision, and post-purchase behaviour (Kotler, Burton, Deans, Brown, Armstrong, 2013). Touchpoints can happen in both a Business-to-Business setting and a Business-to-Consumer setting (Lemke, Clark, & Wilson, 2010). A touchpoint is a message or way a brand reaches out to their target market providing engagement as it allows the brand to be seen by the prospective customer in a favorable way. The goal effective touch points is that it will create opportunity for the purchaser to choose their brand over another competitor.

Touchpoints are an element in the IMC (integrated marketing communications), which portray the willingness on behalf of the brand communicators to use specific communication motives to reach the appropriate target audience. This is used to engage customers in the pre- and post-purchase experience when they purchase a good or service. Touch points allow prospective customers to become knowledgeable on the brand and the benefits offered and allow them to make a decision to whether they will buy the product or service. An example of a brand using effective touchpoints in their marketing communications is Toyota selling the Yaris car model to the youth segment. The way in which Toyota did this was firstly advertising the Yaris in television programs such as Prison Break, whose viewers are typically in the age bracket they were targeting. Toyota hosted an Internet contest where consumers could create their own three-minute television commercials. This method engaged the youth segment as it was interactive and let the prospect consumers experience the brand. Toyota also knew that the youth age group were social and would likely attend social functions; this meant that Yaris cars were featured in many sponsored events. They were also integrated into television comedy programs, which attracted their target segmentation during adverts. (Shimp, 2005, c2009) 

Source Wikipedia

Πάουλο Κοέλιο: Η διήγηση μιας ζωής μέσα από τα ρητά του

Στα 69 του χρόνια το σύμπαν ακόμα συνωμοτεί για τον Πάουλο Κοέλιο.

Δεν υπάρχει μοντέλο, πολιτικός, φιλόσοφος, μέσος άνθρωπος που θέλει να ενδυθεί ολίγη εμπορική κουλτούρα που να μην έχει χρησιμοποιήσει – ακόμα και αν δεν έχει διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο- την περιβόητη φράση από τον Αλχημιστή: ''Όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί να το αποκτήσεις''. Και σίγουρα δεν υπάρχει σήμερα άνθρωπος στον παγκόσμιο χάρτη που να έχει  πρόσβαση σε βιβλιοπωλείο, βιβλιοθήκη ή Internet που να μην έχει ''συστηθεί'' με τον πιο πολυμεταφρασμένο εν ζωή συγγραφέα και αγαπημένο της Madonna, Πάουλο Κοέλιο.

Το όνομά του αποτελεί εδώ και 30 χρόνια ένα ακόμα σήμα κατατεθέν –μαζί με το ποδόσφαιρο, τη σάμπα και το καρναβάλι του Ρίο- της Βραζιλίας και μία απόδειξη ότι ''αν πιστεύεις στα θαύματα, τα θαύματα γίνονται''.  Σήμερα ο Κοέλιο γίνεται 69 ετών και αυτή είναι η προσωπική του ιστορία.

''Κάθε άνθρωπος έχει τον προσωπικό του μύθο να υλοποιήσει και αυτός είναι ο λόγος που έρχεται στον κόσμο''

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Πάουλο Κοέλιο Ντε Σόουζα στις 24 Αυγούστου του 1947 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Η πρώτη του ''εμφάνιση'' σ’ αυτή τη ζωή ήταν σιωπηρή. Κανείς δε άκουσε το κλάμα του. Τουλάχιστον για τα πρώτα λεπτά. Όλοι τρόμαξαν ότι το παιδί γεννήθηκε νεκρό. Λίγα λεπτά αργότερα, το αδύναμο κλαμματάκι του, ήταν σαν ουράνια μελωδία για τη μητέρα του Λύτζια, σύμφωνα με την οποία η πρώτη ανάσα του μωρού της ήταν αποτέλεσμα της δέησης που έκανε στον Άγιο Ιωσήφ.
Ο Πάουλο μεγάλωσε με εξασθενημένη υγεία και ένα άσθμα που τον ταλαιπωρούσε. Στο σχολείο, όπως όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς που πρώτα αμφισβητούν τη σύμβαση και μετά γράφουν, ήταν πολύ κακός μαθητής. Σιχαινόταν το διάβασμα και τα μαθήματα του σχολείου, όμως ''ρουφούσε'' οποιοδήποτε εξωσχολικό βιβλίο κυρίως δε τα μυθιστορήματα. Στα 12 άρχισε να γράφει ημερολόγιο με τις σκέψεις του. Δύο χρόνια αργότερα η απόφασή του να γίνει συγγραφέας σφηνώνεται για πάντα στο μυαλό του. Όπως έγραψε στο βιβλίο του Ζαχίρ ''Με το να γράφω δημιουργώ έναν κόσμο όπου είμαι ευτυχισμένος''.

Η συχνότητα της συγγραφής του ακολουθεί έναν ασυνήθιστο πνευματικό δρόμο καθώς η διαδικασία ενός νέου πονήματος για τον Κοέλιο εξαρτάται από το πότε ένα λευκό φτερό τον Ιανουάριο ''μονού'' έτους θα πέσει στα πόδια του.

Στα 15 του ο Πάουλο ανακοινώνει στη μητέρα του ότι θέλει να γίνει συγγραφέας. Εκείνη όμως του απαντά στεγνά και προσγειωμένα: ''Αγόρι μου, ο πατέρας σου είναι μηχανικός. Είναι λογικός άνθρωπος με αρκετά καθαρό και ανοιχτό μυαλό στον κόσμο. Ξέρεις τι σημαίνει αλήθεια να θέλεις να γίνεις συγγραφέας;'' Ο πατέρας του Πέντρο πάλι, ήθελε να τον δει να γίνεται μηχανικός και όχι να πεινάει παριστάνοντας τον συγγραφέα.
Με τέτοιες απόψεις στη συντηρητική καθολική οικογένειά του ο Κοέλιο άρχισε να πιστεύει ότι οι συγγραφείς είναι κάτι τύποι που φορούν γυαλιά και δεν χτενίζονται ποτέ. Ωστόσο μέσα του αυτή η εμμονική αγάπη του για τη συγγραφή έβραζε. Είχε γίνει όμως τόσο εσωστρεφής αυτή του η ανάγκη και τόσο εξωστρεφής η αντίδρασή του να ακολουθήσει τις σπουδές που θα του υποδείκνυε η οικογένειά του που στα 16 του χρόνια οι γονείς του αποφασίζουν, περισσότερο τιμωρητικά, να τον κλείσουν σε ψυχιατρικό ίδρυμα.

''Κάθε άνθρωπος πρέπει να διατηρεί ζωντανή μέσα του την ιερή φλόγα της τρέλας. Και πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κανονικός άνθρωπος''

''Oι γονείς μου, μη ξέροντας πως να αντιδράσουν στις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις, αποφάσισαν να με βάλουν σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα νομίζοντας  ότι ήταν για το 'καλό' μου. Kαι έτσι άρχισε η περιπλάνηση μου στα διάφορα ψυχιατρεία'', θυμάται ο συγγραφέας. Η λογική των γονιών του ήταν ότι μπαίνοντας σε ένα τέτοιο ίδρυμα και κάνοντας θεραπεία με ηλεκτροσοκ το παιδί θα ''γλιτώσει'' από τις  καλλιτεχνικές εμμονές του…

"Ήταν μια περίοδος, όπου έμαθα πράγματα, τα οποία διαφορετικά δεν θα μάθαινα ποτέ. Όπως ότι μπορείς να δεις τον κόσμο με διαφορετικά μάτια. Όπως ότι μπορείς να κρυφτείς πίσω από την ταμπέλα του τρελού και να μην αναλαμβάνεις πια καμία ευθύνη για την ζωή σου."

Θα προσπαθήσει να αποδράσει κάποιες φορές για να βγει τελικά μετά από 3 χρόνια. ''Kάποια στιγμή οι γονείς μου έδειξαν απρόθυμοι να με ξαναστείλουν στο ίδρυμα, γιατί είχαν πειστεί ότι η περίπτωση μου ήταν ανίατη. Mου είπαν ότι παρόλης της κατάστασης μου θα με υποστηρίξουν γιατί με αγαπούσαν. Kαι ενώ είχα την ελευθερία τότε να κάνω ό,τι ήθελα ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι η ζωή είναι πολύ πιο πολύπλοκη απ’ ότι είχα φανταστεί. Έτσι άρχισα να γίνομαι επιθετικός. Zητούσα να με ξαναβάλουν πίσω στο άσυλο.
'Όχι' μου είπαν 'τώρα πρέπει να αντιμετωπίσεις την ζωή'. Τότε εκείνος κατέστρεψε κυριολεκτικά το δωμάτιο του. Ήταν ένας τρόπος για να τους πει ''κοιτάχτε, εγώ δεν μπορώ να ζήσω στο κόσμο της πραγματικότητας''. Για λίγο αναγκάστηκε να ζήσει στην κανονική πραγματικότητα όμως. Αρχικά, θα εγκαταλείψει το όνειρο του συγγραφέα και θα γραφτεί, χάριν των γονιών του, στη Νομική, αλλά δεν θα αντέξει για πολύ.

''Χρειάζεται να γυρίσετε όλο τον κόσμο για να καταλάβετε ότι ο θησαυρός είναι θαμμένος στο δικό σας σπίτι''

Μετά από ένα μόλις χρόνο, στα 23 του, θα αφήσει πίσω του το πανεπιστήμιο και ασπαζόμενος τη φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής που εκφράζει το κίνημα των χίπις, ταξιδεύει ανά τον κόσμο. Μελετά τον βουδισμό και τον βραχμανισμό και γίνεται μέλος μιας εγγλέζικης αίρεσης. Θα γνωρίσει την άναρχη ελευθερία της σεξουαλικής επανάστασης της δεκαετίας του '70 στον υπέρτατο βαθμό της ασυδοσίας και θα δοκιμάσει ναρκωτικές ουσίες.
Το 1974 φυλακίζεται τρεις φορές πληρώνοντας το τίμημα για τα σοσιαλιστικά φρονήματά του αλλά και για τους στίχους του που θεωρούνται επικίνδυνοι από το καθεστώς. Βασανίστηκε απάνθρωπα, με ηλεκτρισμό στα γεννητικά όργανα. Θα περάσουν αρκετά χρόνια θα μπορέσει να ξεπεράσει το έντονο σοκ και να ξαναβρεί την ψυχική ισορροπία του. 
Επί 11 συναπτά έτη μελετά την αλχημεία ξοδεύοντας τα ελάχιστα χρήματά του για την αγορά σχετικών και άλλων σημαντικών βιβλίων. Η αλχημεία θα τον γοητεύσει σε τέτοιο βαθμό ώστε η μεγάλη του εμμονή γίνεται να μετατρέψει ευτελή μέταλλα σε χρυσάφι και να ανακαλύψει το ελιξίριο της ζωής. Αφιερώνεται σε αυτήν ψυχή τε και σώματι. Θαύματα όμως δεν γίνονται.

Η πρώτη μου γυναίκα μου έμαθε τα πάντα, να οδηγώ, να κάνω έρωτα. Ήμουν είκοσι και εκείνη τριάντα πέντε. Η δεύτερη ήταν χίπισσα, η τρίτη straight. Η Κριστίνα είναι η καλή.

Επιστρέφοντας στη Βραζιλία οι συγγραφικές του ανησυχίες τον οδηγούν στην ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία, τη στιχουργική -  γράφει στίχους για τον   διάσημο μουσικό Ραούλ Σέισας μια συνεργασία που είχε ως αποτέλεσμα κλασικά πλέον κομμάτια για το βραζιλιάνικο ροκ- και τη συγγραφή θεατρικών έργων.
Στη συνέχεια αναλαμβάνει τη διευθυντική θέση μιας δισκογραφικής εταιρείας, για να αποτινάξει τα ''δεσμά'' το 1981, αρνούμενος την ασφάλεια και τις καθόλου ευκαταφρόνητες υλικές απολαβές. Με 17.000 δολάρια στην τσέπη ταξιδεύει μαζί με την σύζυγό του Κριστίνα για δύο χρόνια.
Η αλχημεία συνεχίζει όμως να είναι μία ακόμη εμμονή του. Στην Ολλανδία θα γνωρίσει τον άνθρωπο που θα τον αναγεννήσει πνευματικά, τον αλχημιστή Ζαν. Ο Κοέλιο μελετά μόνος του ξανά την αλχημεία ψάχνοντας για τις τελευταίες απαντήσεις στα αγωνιώδη ερωτήματά του. ''Προσπαθούσα να εξερευνήσω τα μυστικά του σύμπαντος χωρίς να μπορώ να αντιληφθώ ότι δεν υπάρχουν μυστικά'', θα πει λίγα χρόνια αργότερα.

''Όταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το κατορθώσεις''

Από το 1986 αφοσιώνεται με πίστη στον καθολικό χριστιανισμό, όταν αποφασίζει να κάνει το προσκύνημα στον δρόμο του Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα, το περίφημο τάμα των καθολικών. Η πνευματική αφύπνιση και η όλη θρησκευτική εμπειρία άφησαν βαθιές τις ρίζες μέσα του και λειτούργησαν ως έμπνευση για τη συγγραφή του πρώτου του βιβλίου, του αυτοβιογραφικού χρονικού ''Προσκυνήματος'' με ελληνικό τίτλο  ''Το Ημερολόγιο ενός Μάγου'', που πριν από δύο χρόνια έγινε και ταινία με τον τίτλο Paulo Coelho's Best Story από τον σκηνοθέτη Daniel Augusto.
Αυτό που δεν ξέρει πολύς κόσμος, και πιθανόν και ο ίδιος ο Κοέλιο να θέλει να ξεχάσει είναι ότι το πραγματικά πρώτο του ολοκληρωμένο βιβλίο ''Hell Archives'' κυκλοφορεί  το 1982 και δεν είχε καθόλου απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.
Συνήθως όταν γράφονται πληροφορίες για τα βιβλία του, όλοι θεωρούν την επίσημη πρώτη του ως συγγραφέα την ημέρα που κυκλοφόρησε το ''Ημερολόγιο ενός Μάγου''. Το σύμπαν μόλις είχε συνωμοτήσει και ένας συγγραφέας είχε μόλις γεννηθεί.
Μεγάλο συγγραφέα όμως τον κάνει δύο χρόνια αργότερα, ''ο Αλχημιστής'' ένα βιβλίο που έμελλε να τον κατατάξει ανάμεσα στους σπουδαιότερους σύγχρονους συγγραφείς. Μάλιστα τον ''Αλχημιστή'' είχε αναλάβει αρχικά ένας μικρός βραζιλιάνικος εκδοτικός οίκος, οποίος κυκλοφόρησε μόλις 900 αντίτυπα και αποφάσισε να μην γίνει επανέκδοση. Γιατί το αλληγορικό μυθιστόρημα που  μπλέκει αρμονικά τις θρησκευτικές καταβολές του Κοέλιο με τις μυστικιστικές αναζητήσεις του, στη βραζιλιάνικη εκδοχή του πέρασε σχεδόν απαρατήρητο.
Ο Κοέλιο βρήκε έναν μεγαλύτερο εκδοτικό οίκο για το επόμενο βιβλίο του, ''Brida'', και ο ''Αλχημιστής'' εντωμεταξύ μεταφράζεται στα γαλλικά και εκτοξεύεται στη λίστα με τα μπεστ-σέλερ της Γαλλίας, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90, εγκαινιάζοντας έτσι ένα εκδοτικό φαινόμενο από τα λίγα: οι μεταφράσεις άρχισαν να πέφτουν βροχή.
Από τότε έγραψε συνολικά 30 βιβλία, έχει πουλήσει πάνω από 210 εκατομμύρια βιβλία σε 170 χώρες και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 80 γλώσσες. Του έχουν απονεμηθεί πολλά λογοτεχνικά βραβεία από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης μιας υποψηφιότητας για το περίφημο Διεθνές Λογοτεχνικό Βραβείο του Δουβλίνου για το "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει". Το 2009, ο Κοέλιο μπήκε στα Ρεκόρ Γκίνες ως ο πιο πολυμεταφρασμένος εν ζωή συγγραφέας του κόσμου.

''Οι άνθρωποι λένε πίσω από την πλάτη σου ό,τι να’ ναι και μπροστά στα μάτια σου ό,τι βολεύει''

Μετά τον ''Αλχημιστή'', ο Κοέλιο έγραφε ένα καινούριο βιβλίο ανά δύο χρόνια, με σταθερό μάλιστα ρυθμό. Αυτός ο ρυθμός όμως δεν είχε έναν λογικό γήινο προγραμματισμό. Αντίθετα  η συχνότητα της συγγραφής του ακολουθεί έναν ασυνήθιστο πνευματικό δρόμο καθώς η διαδικασία συγγραφής ενός νέου πονήματος για τον Κοέλιο εξαρτάται από το πότε ένα λευκό φτερό τον Ιανουάριο ''μονού'' έτους θα πέσει στα πόδια του. Όσο για την ποικιλία της θεματολογίας που καταπιάνεται, ο ίδιος δανείζεται τη θεωρία ενός μεγάλου του είδους:

"Ο Μπόρχες είπε ότι υπάρχουν μόνο τέσσερις ιστορίες που μπορείς να διηγηθείς: μια ερωτική ιστορία μεταξύ δύο ανθρώπων, μια ερωτική ιστορία μεταξύ τριών ανθρώπων, την πάλη για εξουσία και το ταξίδι. Όλοι εμείς οι συγγραφείς ξαναγράφουμε τις ίδιες ιστορίες στο διηνεκές."

Είναι δύσκολο να πει κανείς αν ο Κοέλιο γράφει από ματαιοδοξία, για τα χρήματα ή από πραγματική ή μεταφυσική ανάγκη. Αν κρίνουμε πάντως από τον τρόπο που επιζητούσε τη συγγραφή, παραμένει εμμονή του. Παρά την τεράστια απήχηση των βιβλίων του, οι κριτικοί έχουν υπάρξει αρκετά σκληροί μαζί του, αποκαλώντας συχνά τα πονήματά του αερολογίες που προωθούν μια αόριστη πνευματικότητα.
Αν τον ενδιαφέρουν οι αρνητικές κριτικές; Η απάντηση είναι το ίδιο αρνητική! ''Ας λένε ό,τι θέλουν, γράφω με την ψυχή μου, δεν προσποιούμαι ότι είμαι κάποιος άλλος, ξέρω ποιος είμαι, οπότε δεν με αγγίζει τίποτα'', έχει απαντήσει υπεράνω ο Βραζιλιάνος συγγραφέας. Μία από τις πλέον σκληρές κριτικές που έχουν ακουστεί για το έργο του ήταν πως γράφει αυτά που θα έλεγε ο Ντέιβιντ Χέισελχοφ αμέσως μετά τη σωτηρία κάποιου λουόμενου στο ''Baywatch''. Εκείνος όμως απαντά: ''Όταν γράφω ένα βιβλίο, γράφω ένα βιβλίο για μένα. Η αντίδραση έχει να κάνει με τον αναγνώστη'', ισχυρίζεται για να σημειώσει με νόημα: ''Δεν είναι δική μου δουλειά αν αρέσει ή δεν αρέσει στους αναγνώστες''.

''Στο τέλος όλα θα πάνε καλά, αν δεν πάνε τότε δεν είναι το τέλος''

Τα τελευταία χρόνια μοιράζει τον χρόνο του σε Ευρώπη και Βραζιλία, σε σπίτια με μεγάλους κήπους ή στο διαμέρισμά του στο Παρίσι με θέα τον Σηκουάνα μαζί με τη σύζυγό του Κριστίνα Οϊτισίκα, με την οποία είναι μακρινά ξαδέρφια και γνωρίζονται από παιδιά. Ο γάμος τους διαρκεί 36 χρόνια και δηλώνει πως ''το κλειδί της νέας του ισορροπίας είναι η πίστη και η σύζυγός του''. Η τέταρτη σύζυγός του.
Όπως μάλιστα λέει χαριτολογώντας: ''Η πρώτη μου γυναίκα μου έμαθε τα πάντα, να οδηγώ, να κάνω έρωτα. Ήμουν είκοσι και εκείνη τριάντα πέντε. Η δεύτερη ήταν χίπισσα, η τρίτη straight. Η Κριστίνα είναι η καλή''. Ο ίδιος μάλιστα την ώθησε να ακολουθήσει το δικό της προσωπικό όνειρο: να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών στη Μαδρίτη και να γίνει καλλιτέχνις πλαστικών τεχνών.

Η αλχημεία θα τον γοητεύσει σε τέτοιο βαθμό ώστε η μεγάλη του εμμονή γίνεται να μετατρέψει ευτελή μέταλλα σε χρυσάφι και να ανακαλύψει το ελιξίριο της ζωής.

Ως λάτρης των κομπιούτερ, είναι διαρκώς στο Ιντερνετ. Ως λάτρης των social media έχει πάνω από 28,5 εκατομμύρια fans στο Facebook και περισσότερους από 11,1 εκατομμύρια followers στο Twitter. Ο υπολογιστής του ανοίγει με μια εικόνα του Αγίου Μιχαήλ και μια προσευχή στην Παναγία. Καθημερινά, στις έξι το απόγευμα, προσεύχεται για να αντλήσει γαλήνη και δύναμη. Τις ελεύθερες ώρες του ενδίδει συχνά στη μαγεία των φλίπερ. Αγαπάει πάντα τα ταξίδια και βεβαίως διαβάζει πολύ. Συγγραφείς που επηρέασαν τον ίδιο και το έργο του, ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο Χένρι Μίλερ, ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο Νίκος Καζαντζάκης.
Από το 1996 έχει ιδρύσει το φιλανθρωπικό σωματείο Paulo Coelho Institute, που παρέχει ανακούφιση σε μη προνομιούχα παιδιά και ηλικιωμένους. Το 2002 εξελέγη μέλος της βραζιλιάνικης Ακαδημίας Γραμμάτων και από το 2007 λειτουργεί ως ''Αγγελιοφόρος της Ειρήνης'' για λογαριασμό του ΟΗΕ.
Και φυσικά συνεχίζει να γράφει όταν το λευκό φτερό του μονού έτους πέσει στα πόδια του… Χρόνια πολλά Πάουλο!

Πηγή: http://www.ladylike.gr/articles/afierwmata/paoylo-koelio-h-dihghsh-mias-zwhs-mesa-apo-ta-rhta-toy.4227780.html/

The 7 Habits Of Highly Effective People, By Stephen R. Covey

A TIMELESS BESTSELLER

'There are very few business books that are essential reading for anyone who wants to make a difference. This is one of the great ones'

-Seth Godin, author of The Icarus Deception

'Every so often a book comes along that not only alters the lives of readers but leaves an imprint on culture itself. The 7 Habits is one of those books'

-Daniel Pink, author of Drive and To Sell Is Human

CONSIDERED ONE OF THE MOST INSPIRING AND IMPACTFUL BOOKS EVER WRITTEN, The 7 Habits of Highly Effective People has captivated readers for 25 years. It has transformed the lives of Presidents and CEOs, educators and parents - in short, millions of people of all ages and occupations have used its step-by-step pathway to adapt to change and to take advantage of the opportunities that change creates.

Recognized as one of Time magazine's 25 most influential Americans, STEPHEN R. COVEY was an internationally respected leadership authority, family expert, teacher, organizational consultant and author. His books have sold more than 25 million copies in 38 languages, and The 7 Habits of Highly Effective People was named the No.1 Most Influential Business Book of the Twentieth Century. After receiving an MBA from Harvard and a doctorate degree from Brigham Young University, he became the co-founder and vice chairman of FranklinCovey, the leading global professional services firm.

Χερουβείμ, Τα Πνευματικά Πλάσματα

Τα χερουβείμ ή χερουβίμ (Εβρ. כרוב‎, χερούβ στον ενικό) είναι υψηλόβαθμα αγγελικά ή πνευματικά πλάσματα στην υπηρεσία του Θεού.
Οι πληροφορίες που δίνονται στη Βίβλο είναι ότι
    α) πρόκειται για αγγελικά πλάσματα, ή αγγελιοφόρους,
    β) ενήργησαν ως φύλακες του Κήπου της Εδέμ μετά την εκδίωξη του Αδάμ και της Εύας, προασπίζοντας το θεϊκό θέλημα (Γένεση 3:24),
    γ) περιστοιχίζουν το θρόνο του Θεού, δηλαδή βρίσκονται ενώπιον της παρουσίας του Θεού, έτοιμα να εκπληρώσουν οποιαδήποτε εντολή Του και
    δ) αποτελούν μέρος του ουράνιου άρματος του Θεού (Ιεζεκιήλ 1:5-28· 9:3· 10:1-22· 11:22).
Στη σκηνή του μαρτυρίου του αρχαίου Ισραήλ, διδιάστατες και τρισδιάστατες απεικονίσεις χερουβείμ χρησιμοποιήθηκαν στην εσωτερική διακόσμησή της, ενώ το ίδιο συνέβη και με τη διακόσμηση του Ναού που οικοδόμησε ο Σολομών. (Έξοδος 26:1, 31· 36:8, 35· 1 Βασιλέων 6:29· 7:28, 32, 35, 36· 2 Χρονικών 3:7· Ιεζεκιήλ 41:18–20, 25)
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία περιγράφονται ως τάγμα ασωμάτων, το οποίο πλαισιώνει το Θρόνο του Θεού. Ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης στο έργο του «Περί της ουρανίου Ιεραρχίας» λέει ότι η Εβραϊκή λέξη "χερουβείμ" ερμηνεύεται στα Ελληνικά σαν "πλήθος γνώσεως" ή "απόσταγμα σοφίας". Γι αυτό και στην Ορθόδοξη εικονογραφία, τα χερουβείμ εμφανίζονται ως «πολυόμματα», δηλαδή ως αγγελική μορφή περιτριγυρισμένη με πολλά μάτια. Αναφέρονται μάλιστα συχνά ως «πολυόμματα χερουβείμ», σε αντίθεση με τα «εξαπτέρυγα σεραφείμ». Στην ορθόδοξη υμνολογία, είναι γνωστός ο χερουβικός ύμνος (ή απλώς «χερουβικό»), του οποίου το όνομα αναφέρεται στα Χερουβείμ.

Πηγή: Βικιπαίδεια

What Is Data Mapping?

A Data Mapping Specification is a special type of data dictionary that shows how data from one information system maps to data from another information system. Creating a data mapping specification helps you and your project team avoid numerous potential issues, the kind that tend to surface late in development or during user acceptance testing and throw off project schedules, not to mention irritating your stakeholders.

Data Mapping Specifications are particularly valuable in the following types of projects:

1.) Data Migration – When source data is migrated to a new target data repository.
2.) Data Integration – When source data is sent to a target data repository on a regular basis and the two data sources do not share a common data model. The integration can happen hourly, daily, weekly, monthly, or even in real-time as is typically required for a system integration.

These might sound similar, and they are. The primary difference between the two is that after a data migration project is complete, the original source data is no longer used or maintained while after a data integration project is complete, both data sources are maintained.
 
The Key Elements of a Data Mapping Specification

Essentially a data mapping specification will analyze, on a field-by-field basis, how to move data from one system to another.  For example, if I were to orchestrate a data feed from the Bridging the Gap article repository to a search engine, I would want to map key attributes of the article, such as the title, category, and content to the attributes specified by the search engine. This analysis exercise would ensure that each piece of information ended up in the most appropriate place in the target data repository.

To achieve this goal, a Data Mapping Specification contains the following elements:

    List of attributes for the original source of data (often with additional information from the data dictionary)
    A corresponding (or “mapped”) list of attributes for the target data repository (again, with additional information from the data dictionary)
    Translation rules defining any data manipulation that needs to happen as information moves between the two sources, such as setting default values, combining fields, or mapping values

Data Mapping is About Resolving Potential Issues

Creating a Data Mapping Specification requires discovering and resolving potential issues prior to the data mapping being implemented. In data migrations and integrations, any number of differences between how data is stored can cause data to be lost or mis-represented.

For example, it may be that your source data has a text field and your target date repository uses an enumerated list. Without analyzing the data and providing logic for mapping the text values to the allowable list values (or initiating appropriate data clean-up efforts), you are likely to experience unexpected errors during the system migration.

Source: http://www.bridging-the-gap.com/what-is-data-mapping/

Η ιστορία του Κωνσταντή

Ο Κωνσταντής φτιάχνει μία κούπα καφέ και προβληματίζεται για τον αγώνα που πρέπει να δώσει ανάμεσα στις σκέψεις, τις λέξεις αλλά και τις σιωπές. Ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, το μύθο αλλά και την ιστορία, το παρελθόν αλλά και το μέλλον αρχίζει να συνειδητοποιεί τα λόγια μίας δασκάλας του: «Τα ένστικτά σας θα αλλάξουν». Αναγνωρίζοντας τη δύναμη της αλλαγής των ενστίκτων τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του, παίρνει τον καφέ και μπαίνει στο δωμάτιό του. Κάθεται αναπαυτικά στην καρέκλα του μπροστά στον υπολογιστή καθώς αφήνεται να ταξιδέψει ανάμεσα στις σκέψεις αλλά και σε γραπτά κείμενα.
Είναι άραγε οι συγκεκριμένες αντιδράσεις του και η συμπεριφορά του απέναντι στο κοσμικό γίγνεσθαι αιτία για ενδοσκόπηση, σκάψιμο της ψυχής του, ακόμα και λόγος για να διευρύνει την ψυχοδυναμική του? Σηκώνεται από την καρέκλα του, παίρνει τον καφέ και παρέα με τη φαντασία του αρχίζει και κάνει αργά βήματα. Αλήθεια, τι όνομα θα έπρεπε να δώσουμε σε πράγματα, ιδέες, ιδανικά αλλά και καταστάσεις που οφείλουν να είναι κοινά για όλους? Κεντρισμένος από τη διαφορά ταυτότητας και υποκειμένου, ορμώμενος από δημιουργικές ιδέες αλλά και κεκτημένα σκέφτεται. Όταν ο άνθρωπος αποφασίζει να βάλει τη μικρή του ιστορία να χορέψει με τη μεγάλη ιστορία, θα έχει πάντοτε να αντιμετωπίσει θέματα αλλά και αντιθέσεις.
Ως συγγραφέας κι αυτός, δημιουργεί καθημερινά μέσα από τα πολιτισμικά υλικά που του προσφέρει η βιομηχανία των μέσων, άλλοτε με στόχο την δημιουργικότητα και την έκφραση, άλλοτε για να δημιουργήσει μία βιωματική πύλη ανάμεσα στον εαυτό του, τα ενδιαφέροντά του αλλά και τον πολιτισμό και άλλοτε για λόγους προσωπικής κάθαρσης. Όμως για ένα τέτοιο επίπεδο αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη δημιουργικότητα αλλά και τους καθρεπτικούς νευρώνες, πρέπει να μάθουμε να ανιχνεύουμε το υπόβαθρο συναίσθημα που και στόχο έχει την ανακάλυψη της προσωπικής αυθεντικής φωνής του συγγραφέα και ταυτόχρονα μπορεί να δομήσει την ανάγκη πειθούς.
Παράλληλες γραμμές πλοκής μέσα στην αρχική, καταβυθίσεις σε όνειρα, φλας στο ανθρώπινο μυαλό με στόχο την επίκληση της μνήμης και του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλος, αλήθεια, πως διάβασα ότι ονομάζονται όλα αυτά? Ανατρέχοντας στα ημερολόγιά του πέφτει πάνω στο άρθρο, μη γραμμικές περιγραφές. Να γιατί η συνοχή των νοημάτων ειδικά σε θέματα φαντασίας πρέπει να είναι πρωταρχική, πόσο μάλλον όταν με τα κλειδιά του μυθιστορηματικού λόγου του συγγραφέα και τα αντικλείδια του αναγνώστη παλινδρομώ όχι μόνο στα βιβλία μου αλλά και στα πεπραγμένα. Επιτελεστική γλώσσα, ή αλλιώς η διαφορά ανάμεσα στο απλά περιγράφω και στο πραγματοποιώ.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο Κωνσταντής χάνει την επαφή του με τον κόσμο της βιολογικής συνείδησης και ανοίγοντας την πύλη του φανταστικού εισέρχεται στο Σύμπαν βιβλιοθήκη του Μπόρχες στο οποίο καλείται να διερευνήσει σκοτεινές πτυχές του εαυτού του. Το συλλεκτικό ασυνείδητο του ανθρώπου είναι αυτό στο οποίο αποθηκεύουμε αυτά που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε. Καλό είναι κάποια στιγμή αυτές οι ιδέες να ξεθαφτούν και να δουλευτούν, είναι όμως και μία έννοια η οποία οικοδομείται από ένστικτα και αρχέτυπα! Έτσι λοιπόν τα όρια της γνώσης, ο χρόνος ως αναπόσπαστο κομμάτι του χώρου αλλά και της δραματικής δράσης, αλλά και η ταχύτητα και ο ρυθμός με τα οποία εξελίσσεται ένα γραπτό, κάνουν όλους εμάς να μπαίνουμε μέσα στα αρχετυπικά σύμβολα και να εκφραζόμαστε προσωπικά.
Ο Τζόναθαν Κάλλερ, συγγραφέας του βιβλίου Λογοτεχνική Θεωρία για να περιγράψει την πρακτική της αφήγησης με τρόπο κοινό και κατανοητό για όλους όπως ακριβώς είναι και η υπόσταση των αρχετύπων, θέτει 6 θεμελιώδεις ερωτήσεις:
1.)    Ποιος μιλά?
2.)    Ποιος μιλά σε ποιον?
3.)    Ποιος μιλά πότε?
4.)    Ποιος μιλά ποια γλώσσα?
5.)    Ποιος μιλά με ποια αρμοδιότητα?
6.)    Ποιος βλέπει? (Point of view of the story)
Μία καλή νεράιδα πλησιάζει το νέο συγγραφέα θέλοντας να τον μυήσει σε μία γενναία γλώσσα αλλά και να του δώσει μία μακρινή υπόσχεση.
«Η πλοκή δεν είναι η ιστορία. Όταν αναγνωρίζουμε την ιστορία με αλλά λόγια το «τι συμβαίνει» τότε μπορούμε να ανακαλύψουμε τη φόρμα και τις επιμέρους αφηγηματικές ενότητες που θα δώσουν λεκτική υπόσταση σε ένα έργο» είναι τα λόγια της Νεφέλης.
 Με βάση τα παραπάνω θέτονται οι βάσεις όχι μόνο για τα κλειδιά του μυθιστορηματικού λόγου αλλά και στο να επιτευχθεί μία σύναψη ανάμεσα σε πλοκή, ήρωες και αναγνώστες.
Η νεράιδα και ο Κωνσταντής συζητούν για τον τρόπο που δημιουργούνται οι χαρακτήρες ως προεκτάσεις ή συμπληρώματα των ανθρώπων, τα προσωπικά μας Avatar σε παράλληλα σύμπαντα! Αν εξαιρέσουμε αυτήν ακριβώς την συμπληρωματική υπόσταση των ηρώων, πρόκειται για ήρωες που απλά εμπλουτίζουν την πραγματικότητα ή μήπως κάποιοι από αυτούς αποκτούν μία μυθική διάσταση ώστε να διαχειριζόμαστε καλύτερα τις δυνάμεις μας, τις αδυναμίες, «τις απειλές» αλλά και τις ευκαιρίες?
Ο συγγραφέας δεν γράφει γιατί ως δια μαγείας απόκτησε ένα περισπούδαστο ταλέντο. Γράφει με ότι έχει. Γράφει γιατί δημιουργεί έναν χάρτινο κόσμο στον οποίο πολλές φορές βρίσκει καταφύγιο από τον πραγματικό, γράφει για να διερευνήσει το alter ego του, γράφει για να ανακαλύψει τον εαυτό του, δεν γράφει πάντα μέσα από φωτεινές διαδικασίες και πολλές φορές γράφει για να κλείσει μία αόρατη πληγή.
Αυτή ακριβώς η δύναμη που έχουν τα χάρτινα όνειρα κεντρίζει την καλή νεράιδα. Και πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί η χώρα στην οποία αυτά ζωντανεύουν.
Μέσα από το Σύμπαν αυτό με τα μαγικά βιβλία στα οποία οι ήρωες μπορούν να ταξιδεύουν μέσα στους κόσμους που δημιουργούνται από τις σελίδες, θα ήθελα να καταλάβουμε λίγο καλύτερα το πώς δημιουργείται ο χώρος και γενικά πού βρίσκονται οι ήρωες (setting). Ως αποτέλεσμα του χρόνου και μάλιστα για αρκετές ανεξάρτητες ιστορίες οι οποίες αποτελούν τα χορικά μίας ευρύτερης που δομείται και από αυτοβιογραφικά στοιχεία, η μνήμη του «τότε» είναι περιορισμένη. Ο Κωνσταντής χάνοντας την επαφή του με τον πραγματικό κόσμο στον οποίο μπορεί και επαναφέρεται, μεταφέρεται μέσα σε μαγικά βιβλία που ορίζονται με βάση τη συγκινησιακή του μνήμη, με την οποία μπορεί και μεταμορφώνεται κάθε φορά ώστε να εξυπηρετήσει καλύτερα τους σκοπούς του. Πρόκειται για βιβλία που δεν ορίζονται από λέξεις και περιγραφές αλλά από εικόνες, αντικείμενα, σύμβολα, ταξίδια και πάνω απ’ όλα magic.
Μενέλαος Γκίκας

The World Of Data Science

Data Science is an interdisciplinary field about processes and systems to extract knowledge or insights from data in various forms, either structured or unstructured, which is a continuation of some of the data analysis fields such as statistics, data mining, and predictive analytics, similar to Knowledge Discovery in Databases (KDD).
Overview
Data science employs techniques and theories drawn from many fields within the broad areas of mathematics, statistics, chemometrics, information science, and computer science, including signal processing, probability models, machine learning, statistical learning, data mining, database, data engineering, pattern recognition and learning, visualization, predictive analytics, uncertainty modeling, data warehousing, data compression, computer programming, artificial intelligence, and high performance computing. Methods that scale to Big Data are of particular interest in data science, although the discipline is not generally considered to be restricted to such big data, and big data solutions are often focused on organizing and preprocessing the data instead of analysis. The development of machine learning has enhanced the growth and importance of data science.
Data science utilizes data preparation, statistics, predictive modeling and machine learning to investigate problems in various domains such as agriculture, marketing optimization, fraud detection, risk management, marketing analytics, public policy, etc. It emphasizes the use of general methods such as machine learning that apply without changes to multiple domains. This approach differs from traditional statistics with its emphasis on domain-specific knowledge and solutions. (The rationale is that developing tailored solutions does not scale.)
Data scientists use their data and analytical ability to find and interpret rich data sources; manage large amounts of data despite hardware, software, and bandwidth constraints; merge data sources; ensure consistency of datasets; create visualizations to aid in understanding data; build mathematical models using the data; and present and communicate the data insights/findings. They are often expected to produce answers in days rather than months, work by exploratory analysis and rapid iteration, and to get/present results with dashboards (displays of current values) rather than papers/reports, as statisticians normally do.
Data science affects academic and applied research in many domains, including machine translation, speech recognition, robotics, search engines, digital economy, but also the biological sciences, medical informatics, health care, social sciences and the humanities. It heavily influences economics, business and finance. From the business perspective, data science is an integral part of competitive intelligence, a newly emerging field that encompasses a number of activities, such as data mining and data analysis.
(Source Wikipedia)

Hermeneutics, Folk Etymology, Aristotle & Plato..

Hermeneutics is the theory of text interpretation, especially the interpretation of biblical texts, wisdom literature, and philosophical texts. The terms "hermeneutics" and "exegesis" are sometimes used interchangeably. Hermeneutics is a wider discipline that includes written, verbal, and nonverbal communication. Exegesis focuses primarily upon texts. Hermeneutic, as a singular noun, refers to a single particular method or strand of interpretation (see, in contrast, double hermeneutic). The understanding of any written text requires hermeneutics.
Hermeneutics initially applied to the interpretation, or exegesis, of scripture. It emerged as a theory of human understanding beginning in the late eighteenth and early nineteenth centuries through the work of Friedrich Schleiermacher and Wilhelm Dilthey. Modern hermeneutics includes both verbal and nonverbal communication as well as semiotics, presuppositions, and preunderstandings. Hermeneutic consistency refers to the analysis of texts to achieve a coherent explanation of them. Philosophical hermeneutics refers primarily to the theory of knowledge initiated by Martin Heidegger and developed by Hans-Georg Gadamer in his work Truth and Method. It sometimes refers to the theories of Paul Ricoeur.

Etymology

 
Hermeneutics is derived from the Greek word ἑρμηνεύω (hermeneuō, 'translate' or 'interpret'). It was introduced into philosophy mainly through the title of Aristotle's work On Interpretation, commonly referred to by its Latin title De Interpretatione. It is one of the earliest (c. 360 B.C.) extant philosophical works in the Western tradition to deal with the relationship between language and logic in a comprehensive, explicit, and formal way.
The early usage of "hermeneutics" places it within the boundaries of the sacred. A divine message must be received with implicit uncertainty regarding its truth. This ambiguity is an irrationality; it is a sort of madness that is inflicted upon the receiver of the message. Only one who possesses a rational method of interpretation (i.e., a hermeneutic) could determine the truth or falsity of the message.

 

Folk etymology

 

Folk etymology places its origin with Hermes, the mythological Greek deity who was the 'messenger of the gods'. Besides being a mediator between the gods and between the gods and men, he led souls to the underworld upon death.
Hermes was also considered to be the inventor of language and speech, an interpreter, a liar, a thief, and a trickster. These multiple roles made Hermes an ideal representative figure for hermeneutics. As Socrates noted, words have the power to reveal or conceal and can deliver messages in an ambiguous way. The Greek view of language as consisting of signs that could lead to truth or to falsehood was the essence of Hermes, who was said to relish the uneasiness of those who received the messages he delivered.

 

Aristotle and Plato

In De Interpretatione, Aristotle offers a theory which lays the groundwork for many later theories of interpretation and semiotics:

“

Words spoken are symbols or signs (symbola) of affections or impressions (pathemata) of the soul (psyche); written words are the signs of words spoken. As writing, so also is speech not the same for all races of men. But the mental affections themselves, of which these words are primarily signs (semeia), are the same for the whole of mankind, as are also the objects (pragmata) of which those affections are representations or likenesses, images, copies (homoiomata).  [De Interpretatione, 1.16a4]

”

Equally important to later developments are some ancient texts on poetry, rhetoric, and sophistry:

• Aristotle's Poetics, Rhetoric, and On Sophistical Refutations

• Plato's dialogues, Cratylus, Ion, Gorgias, Lesser Hippias, and The Republic

However, these texts deal with the presentation and refutation of arguments, speeches, and poems rather than with the understanding of texts per se. As Ramberg and Gjesdal note, "Only with the Stoics, and their reflections on the interpretation of myth, do we encounter something like a methodological awareness of the problems of textual understanding."
Some ancient Greek philosophers, particularly Plato, vilified poets and poetry as harmful nonsense. In The Republic, Plato denied poets entry into his "ideal state" until they could prove their value. In Ion, Plato famously portrayed poets as possessed:

“

You know, none of the epic poets, if they're good, are masters of their subject; they are inspired, possessed, and that is how they utter all those beautiful poems. The same goes for lyric poets if they're good: just as the Corybantes are not in their right minds when they dance, lyric poets, too, are not in their right minds when they make those beautiful lyrics, but as soon as they sail into harmony and rhythm they are possessed by Bacchic frenzy.  [ Plato, Ion, 533e–534a]

”

The meaning of the poem thus becomes open to ridicule. Whatever hints of truth it may have, the truth is covered up by madness. However, another line of thinking arose with Theagenes of Rhegium, who suggested that, instead of taking poetry literally, it ought to be taken as allegories of nature. Stoic philosophers further developed this idea, reading into poetry both allegories of nature and allegories of ethical behavior.
Aristotle differed with his predecessor, Plato, about the worth of poetry. Both saw art as an act of mimesis, but where Plato saw a pale, essentially false, imitation of reality, Aristotle saw the possibility of truth in imitation. As critic David Richter points out, "For Aristotle, artists must disregard incidental facts to search for deeper universal truths." Thus, instead of being essentially false, poetry may be universally true. [Richter, The Critical Tradition, 57]

(Source Wikipedia)

Continuum (Measurement)..

Continuum theories or models explain variation as involving gradual quantitative transitions without abrupt changes or discontinuities. In contrast, categorical theories or models explain variation using qualitatively different states.

In physics

In physics, for example, the space-time continuum model describes space and time as part of the same continuum rather than as separate entities. A spectrum in physics, such as the electromagnetic spectrum, is often termed as either continuous (with energy at all wavelengths) or discrete (energy at only certain wavelengths).

In contrast, quantum mechanics uses quanta, certain defined amounts (i.e. categorical amounts) which are distinguished from continuous amounts.

In mathematics and philosophy

A good introduction to the philosophical issues involved is John Lane Bell's essay in the Stanford Encyclopedia of Philosophy. A significant divide is provided by the law of excluded middle. It determines the divide between intuitionistic continua such as Brouwer's and Lawvere's, and classical ones such as Stevin's and Robinson's. Bell isolates two distinct historical conceptions of infinitesimal, one by Leibniz and one by Nieuwentijdt, and argues that Leibniz's conception was implemented in Robinson's hyperreal continuum, whereas Nieuwentijdt's, in Lawvere's smooth infinitesimal analysis, characterized by the presence of nilsquare infinitesimals: "It may be said that Leibniz recognized the need for the first, but not the second type of infinitesimal and Nieuwentijdt, vice-versa. It is of interest to note that Leibnizian infinitesimals (differentials) are realized in nonstandard analysis, and nilsquare infinitesimals in smooth infinitesimal analysis".

In social sciences (in general), psychology and psychiatry

In social sciences in general, psychology and psychiatry included, data about differences between individuals, like any data, can be collected and measured using different levels of measurement. Those levels include dichotomous (a person either has a personality trait or not) and non-dichotomous approaches. While the non-dichotomous approach allows for understanding that everyone lies somewhere on a particular personality dimension, the dichotomous (nominal categorical and ordinal) approaches only seek to confirm that a particular person either has or does not have a particular mental disorder.

Expert witnesses particularly are trained to help courts in translating the data into the legal (e.g. 'guilty' vs. 'innocent') dichotomy, which apply to law, sociology and ethics.

Linguistics

In linguistics, the range of dialects spoken over a geographical area that differ slightly between neighboring areas is known as a dialect continuum. A language continuum is a similar description for the merging of neighboring languages without a clear defined boundary. Examples of dialect or language continuums include the varieties of Italian or German; and the Romance languages, Arabic languages, or Bantu languages.

(Source Wikipedia)

Essentials in Nonlinear Narrative!

Nonlinear narrative, disjointed narrative or disrupted narrative is a narrative technique, sometimes used in literature, film, hypertext websites and other narratives, where events are portrayed, for example out of chronological order, or in other ways where the narrative does not follow the direct causality pattern of the events featured, such as parallel distinctive plot lines, dream immersions or narrating another story inside the main plot-line. It is often used to mimic the structure and recall of human memory, but has been applied for other reasons as well.

(Source Wikipedia)

Για τον Γκούντμαν, Εσωθέατρο!

Ο Κέννεθ Σώγερ Γκούντμαν (1883-1918) παρά το σύντομο βίο του, κατάφερε να μείνει στην ιστορία του θεάτρου: όχι μόνο μέσα από το έργο του αλλά κυρίως επειδή το παλαιότερο θέατρο του Σικάγο, φέρει σχεδόν έναν αιώνα τώρα, το όνομά του.
Ο Γκούντμαν έγραψε ένα μεγάλο αριθμό μονόπρακτων, αλλά επίσης και κάποια μεγάλα θεατρικά έργα μαζί με τον Μπέν Χέχτ και τον Τόμας Γούντ Στήβενς. Η «Σκόνη του δρόμου» (Dust of the road) είναι ένα από τα λίγα έργα του, που άντεξε στο χρόνο, ίσως γιατί  τα διλήμματα που θέτει δεν έχουν πάψει να απασχολούν τον άνθρωπο.

Η συγγραφική του δραστηριότητα τελειώνει με τον θάνατο του, το 1918, εξαιτίας μιας πνευμονίας, απότοκου γρίππης, στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Οι γονείς του Γουίλιαμ και Μαλβίνα, δωρίζουν στο Ινστιτούτο Τεχνών του Σικάγο το ποσό των 350.000 δολαρίων, εις μνήμη του γιου τους, προκειμένου να δημιουργηθεί εκεί, επαγγελματικό θέατρο και να λειτουργήσει δραματική σχολή ενώ παράλληλα αναθέτουν στον αρχιτέκτονα Χάουαρντ Βαν Ντόρεν Σω την υλοποίηση του έργου.

Στις 5 Ιανουαρίου του 1925 αρχίζει να λειτουργεί η σχολή ενώ στην εναρκτήρια τελετή για το θέατρο, στις 20 Οκτωβρίου 1925, θα παρουσιαστούν τρία έργα του Γκούνμταν : «Στην πίσω αυλή» (Back of the yards), «το πράσινο τραπεζομάντηλο» (The Green Scarf), και «η παρτίδα σκάκι» (The Game of Chess). Ο Τόμας Γουντ Στήβενς, σκηνοθέτης, στενός συνεργάτης και προσωπικός φίλος του Κέννεθ Γκούντμαν θα ηγηθεί τόσο του θεάτρου όσο και της δραματικής σχολής.

Η σχολή και το θέατρο ανέδειξε, καθόλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ορισμένους από τους πλέον σημαντικούς αμερικανούς ηθοποιούς. Με το θέατρο αυτό λοιπόν, συνεργάζονται καταξιωμένοι συγγραφείς και σκηνοθέτες όπως για παράδειγμα ο Ντέϊβιντ Μάμμετ, ο «Αμερικάνικος Βούβαλος» του οποίου, κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο Goodman theatre, στη δεκαετία του 70. Πάνω από την είσοδο του θεάτρου Γκούντμαν, ο επισκέπτης μπορεί να διαβάσει: «Για να διατηρηθεί η παλιά πείρα και να αποκτηθεί νέα», μια φράση-έμπνευση για όλους τους ανθρώπους του θεάτρου και της τέχνης γενικότερα.

Ο Άντον Τσέχωφ σχετικά με το Ταλέντο, Από το Δραματικό Στούντιο του Εσωθεάτρου!

Για να είναι κανείς καλός και προικισμένος με ταλέντο άνθρωπος, πρέπει απλά να γεννηθεί τέτοιος. Αυτό είναι ζήτημα της φύσης με τους νόμους της και την κληρονομικότητα. Μα για να είναι κανείς άξιος του δώρου της φύσης, για να μην μείνει ένας απλά προικισμένος άνθρωπος, αλλά για να γίνει ιδιοφυής παράγοντας πρέπει να διαπαιδαγωγήσει το ταλέντο του, να το δουλέψει. Ταλέντο είναι η καλλιέργεια του ταλέντου…. Όσο μεγαλύτερο είναι το ταλέντο τόσο περισσότερο κόπο απαιτεί.

(Αποσπάσματα από γράμματα του συγγραφέα προς τον αδερφό του, από το βιβλίο του Γ. Γληνού: «Ώρες σκηνής»)

Έγκλημα και Τιμωρία, Εσωθέατρο

Το Σημείωμα του Σκηνοθέτη

Έτσι εξηγείται μάλλον η πρωτοφανής κοσμοσυρροή που σημειώθηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, όταν ο Αλέκος Αλεξανδράκης πρωτόπαιξε στη δεκαετία του ’60 τον Ρασκόλνικωφ. Όλοι όσοι τρόμαζαν χρόνια και χρόνια στην ιδέα να καθίσουν να διαβάσουν οχτακόσιες σελίδες, πήγαν να μάθουν μέσα σε δυο ωρίτσες, τι στην ευχή ήθελε να τους πει αυτός ο Ντοστογιέφσκι. Είχαν περάσει εκατό χρόνια κι όμως, «αυτός ο Ντοστογιέφσκι» εξακολουθούσε –κι εξακολουθεί- να λέει πάρα πολλά. Γιατί μπορεί να άλλαξαν οι παραγωγικές σχέσεις, οι κοινωνικές συνθήκες, η κουλτούρα και η συμπεριφορά των ανθρώπων, μπορεί να προχώρησε η επιστήμη, να υποχώρησε η ανθρωπιά, να μετατοπίστηκαν πολλές φορές τα εθνικά σύνορα, να συγκεντρώθηκε ο πλούτος σε ακόμα λιγότερα χέρια, να μεγάλωσε η οικονομική ανισότητα και να επετεύχθη επιτέλους η απόλυτη ισότητα όλων μας στη μοναξιά αφότου πιάσαμε από ένα τηλεκοντρόλ  ο καθένας, αλλά…

Αλλά ο φόβος του θανάτου δεν ξεπεράστηκε. Εξακολουθεί να μας παρακινεί στο καλύτερο και στο χειρότερο. Να μας εμπνέει για να δημιουργήσουμε και ν’ αφήσουμε το χνάρι μας πάνω στη γη ή να μείνουμε αδρανείς μια που «όλα είναι μάταια». Να υποταχθούμε στη μοίρα μας ή να επιχειρήσουμε να την αλλάξουμε. Να αποδεχτούμε το ρόλο του θνητού που όσο ζει, κάποιος άλλος ρυθμίζει τα βήματά του ή να τολμήσουμε να γίνουμε θεοί, αποκτώντας δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους άλλους. Ο Κάιν και ο Άβελ. Ο Οιδίπους και  Λάιος. Ο δικτάτορας και o τυραννοκτόνος. Το στρατόπεδο Γκουαντανάμο και οι «τρομοκράτες». Ο Τζέκυλ και o Χάιντ. Ποιος είναι ο εγκληματίας και ποιος ο τιμωρός;

Σε μια εποχή που το θέατρο ξεχνά όλο και περισσότερο την καταγωγή του και την παιδευτική του αποστολή, προσχωρώντας στην ευτέλεια και τη συσκότιση, το ΕσωΘέατρο τολμά να θέτει ερωτήματα. Ελπίζω να βοήθησα να αναδυθεί όχι η απάντηση, αλλά η επιθυμία για την αναζήτησή της.

Γιάννης Καλατζόπουλος

Οι παραστάσεις

Το ΕσωΘέατρο μεταφέρει στο σανίδι το πασίγνωστο κλασσικό μυθιστόρημα «Έγκλημα και Τιμωρία» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Ο συγγραφέας με ματιά διεισδυτική και πένα πυρφόρα, ορθοτομεί ψυχικά τους ανθρώπους της εποχής του·  ανθρώπους ικανούς για το καλύτερο μα... και για το χειρότερο.

Αγία Πετρούπολη, σωτήριον έτος 1866. Ένα διπλό φονικό διαπράττεται. Θύματα: μια γριά τοκογλύφος και η ανυπεράσπιστη αδερφή της. Δράστης: ο Ρασκόλνικωφ, ένας πρώην φοιτητής, που διακατέχεται από την ιδεοληψία ότι είναι «υπεράνθρωπος» και ότι δικαιούται να εγκληματήσει για το καλό της ανθρωπότητας… Η δράση φέρνει αντίδραση και το έγκλημα επισύρει τιμωρία. Ποια θα είναι τιμωρία του; Από πού θα προέλθει; Από το νόμο, με εκφραστή τον ανακριτή Πορφύρη  που υποπτεύεται τον ένοχο εξαρχής και τον κυκλώνει με δεξιοτεχνία ήρεμου γηραιού αιλουροειδούς;… ή από τη συνείδησή του, που θα τον καταβάλει όψιμα, μετά τη συνάντησή του με την πόρνη Σόνια, μια αγία αμαρτωλή; Η ομολογία του δράστη θα είναι αυτόβουλη· το αίτημα του παντεπόπτη οφθαλμού για δικαιοσύνη εκπληρώνεται κι επέρχεται η κάθαρση.

    Η διασκευή είναι του Τάσου Προύσαλη.
    Tην σκηνοθεσία και τους φωτισμούς υπογράφει ο Γιάννης Καλατζόπουλος,
    ενώ το σκηνικό και τα κοστούμια εποχής  έχει σχεδιάσει ο Κοσμάς Πανωρίδης.
    Η ζωγραφική εκτέλεση είναι του Στράτου Σαραντίδη.
    Η μουσική επιμέλεια είναι της Ναταλίας Τζήμα και
    η μίξη ήχων του Χριστόφορου Καρρά.
    Χρέη βοηθού σκηνοθέτη εκτέλεσε η Χρύσα Διαμαντάκη ενώ
    το φροντιστήριο επιμελήθηκε η Κρυσταλία Ιωαννίδου.

Η παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία» γνώρισε μεγάλη επιτυχία με σημαντική ζήτηση από το θεατρόφιλο κοινό. Έτσι παρουσιάστηκε για δύο συνεχόμενες θεατρικές περιόδους, αυτές του 2006-2007 και του 2007-2008, με διαφοροποιημένα σχήματα θιάσου.

                                          

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Photos of Monemvasia, The Castle, Dining

Kick Ass, The Promise of The Premise, J Krueger!

KICK ASS! The Promise of the Premise
 
Kick Ass! Does Just That…

It’s rare that you see a big budget action movie that succeeds on as many levels as Kick Ass! Hilarious, high stakes action sequences, directorial vision, fabulous characters, bold acting choices, and more-fun-than-you-can-shake-a-nunchuck-at combine to make Kick Ass! the kind of action movie producers and audiences alike can salivate over. (The audience last night was literally cheering through the credits when the movie ended).

The Promise of the Premise
 
Every movie makes its audience a promise– what I like to call The Promise of the Premise. This promise is the built-in anticipation that convinces your viewers to pay their 12 bucks on your movie instead of some other flick.

Fulfill the promise of the premise, and your audience will be happy to appreciate your deep meaning, thoughts about the world, brilliant dialogue, and symbolic image systems right along with it. Fall short, and it doesn’t matter how brilliant your writing is, no one is going to make your movie.

Make The Promise of the Premise Work For You
 
Unless Brad Pitt is knocking down your door right now, when it comes to selling your script, The Promise of the Premise is the only thing the producer can depend on.

For writers, the adaptation and revision process has many aspects. But for producers, there’s really only one aspect that’s important: narrowing the gap between The Promise of the Premise, and what the script actually delivers.

As a writer who wants your work produced, you can harness this knowledge to focus your adaptation and revision process– whether that’s you’re adapting an idea for a movie into an actual script, revising a rough draft into more polished form, or creating a film version of a true life story, a novel, or a comic book like Kick Ass!

The best movies don’t just fulfill The Promise of the Premise. They exceed it.

Make YOUR Premise Kick Ass!
 
From the title alone, you know the promise of Kick Ass!: A tongue in cheek, goofy as hell, ass-kicking good time in which the least likely super heroes in the world will triumph over some serious bad guys.

But what makes Kick Ass! so successful is how it takes that promise and pushes it to the extreme, exaggerating both the comedy and the darkness of the main character’s journey, taking it further than he, or his audience, could ever have expected.

The result is a movie that is not only a rollicking good time, but also captures the best elements of the comic book form, to say something real about personal responsibility and how hard it is to actually take action against the things that are wrong in the world.

Stop Selling Out, and Sell In…

Young writers often think fulfilling The Promise of the Premise means selling out. They then make the mistake of either rejecting the promise of their own premise as an affront to their artistic integrity, or trying so desperately to write something “commercial” that they end up creating nothing but a hollow shell as a movie.

Whether you’re writing a hilarious action spoof like Kick Ass! or a deep character driven movie like A Prophet, your job as a screenwriter is to discover your premise and push it to the max.

But The Promise of The Premise isn’t something you impose on your script from the outside. It’s something that’s already there, suggested in every facet of your characters journey, and in every word you write, just waiting for you to discover it and bring it to the surface.

That’s not selling out. That’s the art of the screenwriter.

And the good news is, you can learn it.
 
If you’d like to learn how to harness the promise of your own premise, I invite you to join my upcoming screenwriting workshop. Whether you’re starting from scratch with a new idea, working on a screenplay adaptation, or revising an early draft of an existing screenplay, this class will forever change the way you look at screenwriting.